بیماری های مشابه

گال یا جَرَب(Scabies)، هجوم پوستی است که توسط کنه کوچکی به نام سارکوپتس اسکابئی (Sarcoptes scabiei var) ایجاد می شود. اسکابیس بسیار مسری است و به سرعت در مناطق شلوغ مانند بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان، مراکز نگهداری از کودکان، زندان‌ها و سایر مکان‌هایی که افراد مدت زمان طولانی را در تماس نزدیک با یکدیگر می‌گذرانند، گسترش می‌یابد. بثورات گال بسیار خارش دار است و زمانی ایجاد می شود که کنه ماده باردار در پوست فرو می رود و تخم می گذارد. سیستم ایمنی بدن انسان به حضور کنه بسیار حساس است و واکنش آلرژیک ایجاد می کند که باعث خارش شدید می شود. اگرچه فردی که مبتلا به گال است معمولاً فقط 10 تا 20 کنه در کل بدن خود دارد، ممکن است تعداد زیادی ضایعات به دلیل این پاسخ آلرژیک وجود داشته باشد. بدون درمان، وضعیت معمولاً بهبود نمی یابد. راه های درمان گال یا جرب، راه های خودمراقبتی گال یا جرب، راه های تشخیص گال یا جرب

**مرد جنگی پرتغالی (Portuguese man-of-war) و عروس دریایی آبی کوچک‌تر (Pacific bluebottle)**

شایع‌ترین موارد گزیدگی (envenomation) که در محیط‌های آبی توسط انسان‌ها تجربه می‌شود، از سوی اعضای شاخه کینداریا (Cnidaria) است. این شاخه شامل عروس‌های دریایی، مرد جنگی پرتغالی (Portuguese man-of-war)، شقایق‌های دریایی و مرجان‌ها می‌باشد. وجه مشترک همه این گروه‌ها، وجود نماتوسیست‌ها (nematocysts) یا کپسول‌های گزنده‌ای است که حاوی سموم مختلف هستند. آسیب‌های ناشی از این موجودات می‌تواند از تحریکات خفیف تا جراحات دردناک و جدی با نکروز بافتی متغیر باشد که گاهی کشنده است.

استرونژیلوئیدیازیس توسط انگل روده‌ای (helminth) به نام استرونژیلوئیدس استرکورالیس (Strongyloides stercoralis) ایجاد می‌شود. این انگل از طریق نفوذ به پوست سالم، معمولاً در ناحیه پایینی بدن، یا بلع دهانی به انسان منتقل می‌شود. این عفونت در سراسر جهان مشاهده می‌شود، اما در مناطق گرمسیری یا نواحی گرم‌تر مناطق معتدل (مانند جنوب شرقی ایالات متحده، جزایر کارائیب) شایع‌تر است. گونه نادرتری که می‌تواند انسان را آلوده کند، استرونژیلوئیدس فولبورنی (Strongyloides fuelleborni) است؛ مواردی از این عفونت در آفریقای زیر صحرا (S. fuelleborni subsp. fuelleborni) و پاپوآ گینه نو (S. fuelleborni subsp. kellyi) گزارش شده است.

اریتم آنولار سانتریفوگوم (EAC) با ضایعات دایره‌ای یا چندشکلی مشخص می‌شود که می‌توانند سطحی یا عمقی باشند. ضایعات به‌طور مجزا طی روزها تا ماه‌ها بزرگ می‌شوند و سپس بهبود می‌یابند، اما ممکن است ضایعات جدیدی طی هفته‌ها تا سال‌ها ایجاد شوند. این ضایعات ممکن است در هر نقطه‌ای از بدن ظاهر شوند و معمولاً چندین ضایعه به‌طور همزمان وجود دارد. EAC می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما تمایل دارد که بزرگسالان جوان یا میانسال را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری هیچ تمایلی به جنسیت یا نژاد خاصی ندارد.

بیماری لایم با تظاهرات پوستی شامل اریتم میگرانس (erythema migrans)، آکرو درماتیتیس کرونیکا آتروفیکانس (acrodermatitis chronica atrophicans) (در اروپا) و بورلیا لنفوسیتوما (Borrelia lymphocytoma)، یک بیماری التهابی واسطه‌ای سیستم ایمنی است که ناشی از عفونت با اسپیروکت بورلیا بورگدورفری سنسو لاتو (Borrelia burgdorferi sensu lato) می‌باشد. این باکتری شامل چهار گونه مختلف است: بورلیا بورگدورفری سنسو استریکتو (Borrelia burgdorferi sensu stricto)، بورلیا گارینی (Borrelia garinii)، بورلیا افزلی (Borrelia afzelii) و کاندیداتوس بورلیا مایونی (candidatus Borrelia mayonii). بیماری معمولاً با ضایعه پوستی که به آرامی گسترش می‌یابد، یعنی اریتم میگرانس (EM)، در محل نیش کنه آغاز می‌شود (بیماری موضعی اولیه).

فیتوفوتودرماتیتیس (Phytophotodermatitis) یک واکنش التهابی پوستی فتوکسیک (phototoxic) است که زمانی رخ می‌دهد که یک فیتوسنسیتایزر (photosensitizer) مانند پسورالن (psoralen) موجود در بسیاری از گیاهان با پوست تماس پیدا می‌کند و سپس در معرض تابش اشعه ماوراء بنفش آ (UVA) از خورشید قرار می‌گیرد. این واکنش ممکن است به‌عنوان یک آفتاب‌سوختگی بسیار موضعی در نظر گرفته شود که معمولاً ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از تماس آغاز می‌شود و در ۴۸ تا ۷۲ ساعت به اوج می‌رسد. فیتوفوتودرماتیتیس بیشتر در بهار و تابستان رخ می‌دهد، زمانی که میزان پسورالن‌ها در گیاهان بیشتر و تابش اشعه ماوراء بنفش برای کودکان بالاتر است.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis) که به دلیل شکل ظاهری آن به عنوان کرم حلقوی پا نیز شناخته می شود، یک عفونت قارچی لایه های سطحی پوست پا است. تینه آ پدیس، شایع ترین بیماری قارچی در انسان، ممکن است از طریق تماس مستقیم با افراد آلوده، حیوانات آلوده، اشیاء آلوده (مانند حوله یا کف اتاق رختکن) یا خاک به انسان منتقل شود. راه های تشخیص پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)، راه های درمان پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)، راه های خودمراقبتی پای ورزشکار (Athlete’s foot) یا تینه آ پدیس (tinea pedis)

میاستیس پوستی، که به عنوان میاستیس درمال، آلودگی به مگس بوت انسان، آلودگی به مگس واربل یا آلودگی به مگس تومبو نیز شناخته می‌شود، یک آلودگی محدود به خود ناشی از لارو مگس در پوست یا ضمائم پوستی است. این بیماری در میان مسافرانی که از آمریکای جنوبی (با شیوع بالا در معرض‌گذاری و عفونت در بلیز و بولیوی) یا آفریقای زیر صحرا بازمی‌گردند، شایع است.

لویازیس به‌وسیله انگل فیلاریایی لوا لوا (Loa loa) ایجاد می‌شود. این بیماری در مناطق مرکزی و غربی آفریقا بومی است. عفونت از طریق نیش مگس‌های خون‌خوار از جنس Chrysops (مگس گوزن، مگس اسب، مگس مانگرو) به انسان منتقل می‌شود. تصویر بالینی لویازیس در میان افرادی که در مناطق بومی زندگی می‌کنند با افرادی که به این مناطق سفر می‌کنند، متفاوت است.

زرد زخم (Impetigo) شایع‌ترین عفونت پوستی در نوزادان است و عفونت زرد زخم در درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis) دومین عفونت شایع به شمار می‌آید. این بیماری که به وسیله استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) یا استرپتوکوک گروه A (Streptococcus pyogenes) ایجاد می‌شود، به ناحیه زیر شاخی اپیدرم محدود می‌شود. در اقلیم‌های معتدل، استافیلوکوکوس اورئوس در ۹۰٪ تا ۹۵٪ موارد عامل بیماری است و استرپتوکوکوس پیوژنز یا ترکیبی از هر دو باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس پیوژنز، ۵٪ تا ۱۰٪ موارد را شامل می‌شود. گزارش‌هایی از موارد ابتلا به استافیلوکوک مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) در ۱٪ تا ۱۰٪ از موارد وجود دارد.

درکونکولوسیس (Dracunculosis) که با نام‌های دیگر مانند دراکونکولیازیس (Dracunculiasis) یا کرم گینه (Guinea worm) نیز شناخته می‌شود، به وسیله‌ی انگل دراکونکولوس مدیننسیس (Dracunculus medinensis) ایجاد می‌گردد. احتمالاً این بیماری دومین عفونتی خواهد بود که به طور کامل از جهان ریشه‌کن می‌شود. در حال حاضر، این انگل در تنها چهار کشور در منطقه جنوب صحرای آفریقا بومی است: چاد، اتیوپی، مالی و سودان جنوبی.

گناتواستومازیس (Gnathostomiasis) یک عفونت کرمی (helminth) است که پس از مصرف ماهی خام، قورباغه، مرغ یا گوشت خوک آلوده به گناتواستومای اسپینیگِروم (Gnathostoma spinigerum) و سایر گونه‌های جزئی گناتواستوما به وجود می‌آید.

آلودگی به کرم قلاب‌دار، یک عفونت هلمنتیک منتقل‌شونده از خاک است که سازمان بهداشت جهانی (WHO) آن را به عنوان یکی از بیماری‌های نادیده‌گرفته‌شده مناطق گرمسیری طبقه‌بندی کرده است. این عفونت توسط دو انگل نماتود در انسان ایجاد می‌شود: **آنسیلوسوما دوئودنال** (Ancylostoma duodenale) که بیشتر در کشورهای مدیترانه‌ای، خاورمیانه از جمله ایران، پاکستان، هند، آسیای شرقی و جنوب شرقی یافت می‌شود، و **نکاتور امریکنوس** (Necator americanus) که در آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی، آفریقای مرکزی و اندونزی دیده می‌شود. این عفونت در کشورهایی که میزان بارندگی سالانه آنها کمتر از ۴۰ اینچ است، نادر می‌باشد.

گرانولومای جسم خارجی یک واکنش التهابی پوستی به مواد خارجی در درم (dermis) یا زیرجلد (subcutis) است که پتانسیل کمی برای تجزیه توسط ماکروفاژها دارد. مواد خارجی می‌توانند غیرزنده، معدنی یا آلی باشند که توسط بدن به عنوان "غیرخودی" شناسایی می‌شوند. شایع‌ترین علل گرانولومای جسم خارجی، پارگی فولیکول‌ها، کیست‌های اپیدرموئید و ضایعات آکنه هستند. پارگی فولیکول‌ها و کیست‌ها باعث می‌شود که کراتین که قبلاً محصور شده بود، به طور مستقیم با درم تماس پیدا کند، جایی که کراتین به عنوان ماده خارجی شناسایی می‌شود. همین موضوع در مورد موها یا ناخن‌های رشد کرده در داخل پوست نیز صدق می‌کند. لیست زیر علل دیگر گرانولومای جسم خارجی و همچنین مسیرهای ورود ممکن را نشان می‌دهد.